Nierbiopsie

Bij een nierbiopsie haalt de arts met een naald een klein stukje nierweefsel uit je lichaam. Dit gaat voor onderzoek naar het laboratorium. Een gespecialiseerde arts (de patholoog) bekijkt het weefsel onder de microscoop. Aan het weefsel kan de patholoog zien hoe groot de nierschade is. En vaak ook wat de oorzaak van de nierschade is.

Een nierbiopsie duurt ongeveer een halfuur. De arts kijkt eerst met een echo waar hij precies moet prikken.

Daarna krijg je een plaatselijke verdoving, via een prik in je rug. Of via je buik bij een transplantaatnier. Deze verdoving werkt al snel. Wel kan er een branderig gevoel ontstaan in je rug.

Met een lange naald prikt de arts door de huid heen, in de nier. Met de naald haalt de arts kleine stukjes weefsel uit de nier. De arts moet hiervoor een paar keer prikken. Het stukje weggehaald weefsel heet biopt.

Bij een nierbiopsie kan een bloeding ontstaan. Dit komt niet vaak voor: bij ongeveer 1 op de 150 mensen. Om het risico zo klein mogelijk te maken, bepaalt de arts met bloedonderzoek eerst hoe snel je bloed stolt. Mogelijk moet je even stoppen met medicijnen die invloed hebben op de stolling van het bloed. Verder is het belangrijk dat je bloeddruk goed is.

Na het onderzoek moet je eerst een paar uur plat op bed blijven liggen. Dat vermindert het risico op een bloeding. Soms moet je daarna nog een nachtje in het ziekenhuis blijven. Voor de zekerheid.

Doe het in de dagen na het onderzoek rustig aan. De eerste 2 weken mag je geen zware lichamelijke inspanning doen.

Na ongeveer twee weken krijg je de uitslag van het onderzoek. Op basis van die uitslag kan de nefroloog bepalen wat de beste behandeling voor je is.