Nicole

Nicole Gubbels is 9 jaar nierpatiënt en werd 4 jaar geleden getransplanteerd. De nier werd na een jaar afgestoten waardoor zij opnieuw afhankelijk werd van dialyse. Dat beperkt en beïnvloedt haar leven iedere dag.

Nicole: 'De donornier die ik van mijn vader had gekregen begaf het. Ik vond dat zo confronterend dat ik het aanvankelijk niet wilde aanvaarden. Tot ik acuut in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Ik was er slecht aan toe, maar na een paar uur aan het dialyseapparaat voelde ik me iets beter. Toen realiseerde ik me ineens hoe ziek ik ben. Ik kan er niet meer van wegkijken.'

Scherpe keuzes

'Dialyseren betekent voor mij iedere avond om elf uur in bed liggen voor de nachtelijke buikspoeling. De behandeling is vermoeiend. Als de kinderen naar school zijn moet ik nog een uur dialyseren en daarna rusten. Het lukt allemaal net.' Nicole plant vooruit en maakt scherpe keuzes om het gezin draaiende te houden. 'Mijn kinderen fietsen inmiddels zelf naar school en pakken hun eigen voetbaltas in. Op goede dagen kan ik actief zijn in het leven van mijn kinderen.'

Nicole: 'Ik ben een betrokken moeder, ook al heb ik niet veel energie.'

Familie

'Ik geef niet snel toe als het fysiek niet goed gaat. Daarin lijk ik op mijn moeder. Zij is ook nierpatiënt en zij weet hoe zwaar het is om voor opgroeiende kinderen te zorgen als je zelf een minder goede periode hebt. Soms ben ik teleurgesteld in mezelf, dat kan ik voor haar niet verbloemen.' De ouders van Nicole wonen twee straten verderop. 'Mijn moeder dialyseert drie dagen per week thuis. Ze zit inmiddels in een rolstoel, maar ze steekt veel tijd en energie in haar kinderen en kleinkind.' Nicole kreeg eerder een nier van haar vader en het liefst zou haar jongere broer een nier doneren. Hij is zich bewust van wat Nicole te wachten staat omdat hij het ziekteverloop van zijn moeder meemaakt. 'We hebben de mogelijkheid verkend, maar de artsen gaan niet akkoord. Met een donornier van mijn broer is de kans groot dat die nierziekte dan op nieuw de kop opsteekt.'

Zowel Nicole als haar moeder zijn onder behandeling bij de nefroloog in Venlo. 'Die nierziekte heeft mijn leven flink veranderd. Soms is het best moeilijk om daar goed mee om te gaan. Daarbij helpen de gesprekken met mijn arts. Hij spreekt hetzelfde dialect als ik en gebruikt geen moeilijke woorden. De kinderen merken wel de gevolgen van een zieke moeder. Ik vind het daarom prettig dat mijn arts altijd vraagt naar hoe het thuis gaat. Ze zijn eraan gewend dat ik moet rusten, dat is anders dan bij andere kinderen thuis.'